कार्तिक पूर्णिमा ए वौठाना मेळामां

पोरी पै दे तू रूप नी प्याली

गीत – संगीत ः घनश्याम  ठक्कर (ओएसीस)

Ghanshyam Thakkar (Oasis)

स्वरः किशोर मनराजा, जयश्री भोजविया और कोरस

गुजरात के शहर धोळका के नजदिक, सात छोटी नदियों के संगम पर हर कार्तिकी पूर्णिमा के दिन मेला होता है. मेरे जन्मस्थल देथली से ज्यादा दूर नहीं है. किसानों के लिये कडी मेहनत के बाद वेकेशन की जगह. मैं चार साल की उम्र का हुआ तबसे कई बार वौठा के मेले में जाने की स्म्रुति है. हम बच्चों के लिये खुशी और उत्तेजना का अवसर. कार्तिक मास की गुलाबी ठंड में भी. ब्लेंकेट में लिपटे हम सुबह चार बजे शुरू होती बेलगाडी का सफर ३-४ घंटे के लिये करते. रोलर कोस्टर, मिठाई, भजिया, खिलौने. तीन-चार दिन और चांदनी रात के दौरान चांदनी में चमकती रेत में प्रुथ्वी पर स्वर्ग उतर आता है.

१९९७ में ‘आसोपालवनी डाळे आलबम के लिये गीत ‘पोरी पै दे तु’ के शब्द और सूर का सर्जन किया तब इस मेले की यादें आ गयी.

वौठाना मेळामां धबकेधबक ऑरता, आंखडीना सोदागर दल्लडांने चोरता;

मने लैजा मेळे तुं हाथ झाली, के मारुं जोबनियुं जाय साव खाली..

===============

ધોળકા પાસે સાત નદીઓના સંગમ પર વૌઠાનો મેળો દર કાર્તિકી પૂર્ણિમાએ ભરાય છે. મારા જન્મસ્થળ દેથલીથી નજીક. ખેડા જીલાના ખેડૂતો માટે વેકેશનની જગા. હું ચાર વરસનો થયો ત્યારથી ઘણી વાર આ મેળામાં ગયાનું યાદ છે. કાર્તિકી રાતની કડકડતી ઠંડીમાં બળદગાડાં જોડાતાં. ગાડાંની વણઝાર! અમે બાળકો રજાઈ-ધાબળામાં ગોટમોટ થઈ જતા. બાળકો અને યુવાનો માટે આ સૌથી મોટો ઉત્સવ હતો. ચગડોળ, મિઠાઈ, ભજિયાંની દુકાનો, કાગળનાં ગોગલ્સ અને અન્ય રમકડાં, છેલછબિલાઓ અને છેલછ્બિલીઓના ઑરતા. ત્રણ-ચાર દિવસ માટે પૂનમના અજવાળે ચમકતી નદીની રેત આનંદોત્સવનું સ્વર્ગ બની જતી.

કહેવાની જરૂર નથી કે ૧૯૯૭માં આસોપાલવની ડાળે આલબમ માટે ‘પોરી પૈદે તું રૂપની પ્યાલી લખ્યું અને સંગીતબધ્ધ કર્યું, ત્યારે વૌઠાના મેળાનાં આ સ્મૃતિ-દ્રષ્યો આંખમાં તરવરતાં હતાં

પોરી પૈદે તું રૂપની પ્યાલી, મારું જોબનિયું જાય સાવ ખાલી!

પોરા પૈદે તું પ્રીતની પ્યાલી, મારું જોબનિયું જાય સાવ ખાલી!

વૌઠાના મેળામાં ધબકેધબક ઑરતા,

આંખડીના સોદાગર દલ્લડાંને ચોરતા

મને લૈજા મેળે તું હાથ ઝાલી, કે મારું જોબનિયું જાય સાવ ખાલી!

પોરા પૈદે તું પ્રીતની પ્યાલી, મારું જોબનિયું જાય સાવ ખાલી!

કલબલતા ટહૌકામાં કૈડતો ઉજાગરો,

ઝમકે મારી ઝાંઝરી ને ઘમકે મારો ઘાઘરો

હું તો ઘુંઘટડો ખોલીને ચાલી, મારું જોબનિયું જાય સાવ ખાલી!

પોરી પૈદે તું રૂપની પ્યાલી, મારું જોબનિયું જાય સાવ ખાલી!